Metablog

Zo vind je nog eens wat. Doorgeklikt van striptijdschrift naar stripsite naar stripbeurs kwam ik op een (strip)blog uit. Niet gek, want voor mijn gevoel bestaat bijna de helft aan webvulling uit blogs inmiddels. Maar hier stond een foto van bekenden! Leuk!

[edit 01/11] Ze worden steeds bekender, die bekenden! Wat zeg ik? Beroemd zelfs.

Camera

Voor dit soort plaatjes - de ondergaande zon op de Kapel en bomen (= uitzicht vanachter de puter) is prachtig, mooi oranje licht - zou ik toch echt een digitale camera moeten aanschaffen. Maar ja, als je niet kunt kiezen... Spiegelreflex of toch gewoon een toestel van een paar honderd euro. Wie het weet mag het zeggen.

Dagboek

Er zijn natuurlijk dingen die je met een blog niet kunt, die in een papieren dagboek wel kunnen. Tekenen, schetsen, knippen en plakken. (Dat ik geen digitale fotocamera heb, maakt het verschil nog groter, ik ben afhankelijk van Google-bare illustraties voor m'n verhaaltjes.) Prachtige voorbeelden van geïllustreerde dagboeken zag ik in de recensie van Drawing from Life van Jennifer New in de Volkskrant van 7 oktober jl. Mijn oude interesse voor dagboeken, collages, outsiderkunst (een van mijn favorieten is Adolf Wölfli) en aanverwante zaken komt weer helemaal boven. Amazon heeft ook zulke akelige doorklikmogelijkheden dat ik zo voor een klein vermogen aan boeken zou willen bestellen over dit onderwerp.

De foto hierboven komt uit Drawing from Life en toont het dagboek van Gary Brown.

[edit] Aan de andere kant, een digitaal dagboek heeft ook zo z'n voordelen: laat je knip- en plakboek maar eens lezen aan iemand aan de andere kant van de wereld...

Haar

Vanwege dreads had ik jaren geen stylingproducten nodig. Maar sinds m'n haar is geknipt, kan ik niet zonder. Als ik er niets in smeer ziet mijn haar er uit als een van die cavia's uit zo'n jaren tachtig-kwis. "Hup Corrie" hoor ik dan achter mijn rug. Dus moest ik naar de drogist om spul te halen. Ook daar is overdaad troef. Gelukkig was het kiezen hier een eitje: na het bestuderen van de potjes en vooral de namen van de diverse substanties was er maar eentje die ècht bij me past.

Overdaad

Mijn verdedigingstactiek tegen de angstaanjagende veelheid aan artikelen in de supermarkt, keert zich tegen me. Bij de keuze tussen wasmiddel a, b, c tot z liet ik me steeds leiden door wat er die week in de aanbieding was, aangezien ik geen idee heb of a schoner wast dan c en of p lekkerder ruikt dan r. Bonuskorting? Hopla, in het mandje. 35% sticker? Mee naar huis.

Maar soms gaat het verkeerd, dan zit ik opeens met een koelkast vol overbodige producten. Zo is de fles vers geperst sinaasappelsap met 35%-sticker al bij thuiskomst gaan gisten. Best lollig, sap met bubbeltjes, maar de smaak was toch niet meer je dát.

Gebaar?

Goed voor het herkauwen van de actualiteit toch, dat BookCrossen. In de bespreking van het boek Specht en Zoon van Willem Jan Otten wordt gerept van een Hoogervorst-gebaar. Wat dee die ook alweer? Oja.

Woonblad

Afgezien van een krakkemikkig webcammetje is er hier geen fatsoenlijke digitale camera in huis. En ook geen scanner. Voor beelden van de dingen om mij heen ben ik dus afhankelijk van anderen. Het bezoek van mijn vader afgelopen woensdag leverde deze bijzondere blik op de huiskamer op - Dankjewel pap! (klik op de foto voor een grotere):